Faik Ali Ozansoy, Türk bürokrat, eğitimci ve şairdir. Servet-i Fünûn ve Fecr-i Âti dönemlerinde önemli bir şair olarak tanınmıştır. Şiirleri Türk sanat müziği şarkılarına güfte olarak bestelenmiştir. Osmanlı Devleti'nde kaymakamlık ve mutasarrıflık görevlerinde bulunmuştur. Diyarbakır'da doğmuş ve bir şair ailesinin çocuğu olarak büyümüştür. İstanbul'da Mülkiye Mektebi'nde eğitim görmüştür. Servet-i Fünûncular topluluğuna katılmış ve Zâhir mahlasını kullanmıştır. Birçok yerde kaymakamlık ve mutasarrıflık yapmıştır. 1908 yılında Mevhibe Hanım ile evlenmiş ve beş çocuk sahibi olmuştur. Ferdiyetçilik yanında toplumsal konulara da ilgi duymaya başlamıştır.
1908'de ilk şiir kitabı "Fani Teselliler"i yayımlamıştır. Fecr-i Ati topluluğunun başkanlığını yapmıştır. Tehcir Kanunu'nu uygulamamış ve Kütahya'daki Ermeni halkını korumuştur. Savaş dönemlerinde yazdığı şiirlerini "Elhan-ı Vatan" adlı kitapta toplamıştır. "Payitahtın Kapısında" adlı oyunu Çanakkale Savaşı ve bir aşk öyküsünü birleştirmiştir. Mütareke döneminde Diyarbakır valiliği yapmıştır. Cumhuriyet döneminde dışlanmış ve son görevi Dahiliye Nezareti Müsteşarlığı olmuştur. Öğretmenlik yapmış ve geçim sıkıntısı çekmiştir.
Ankara'ya taşınarak edebiyata yönelmiştir. "Marmara" adlı dergiyi çıkarmıştır. 1950'de kalp krizi sonucu Ankara'da vefat etmiş ve Zincirlikuyu Mezarlığı'nda defnedilmiştir.
