Bir hakikattir bu, zâlim... gördüğüm rüya değil;
Sersem olmuştum, ayıldım... bildiğim düııya değil.

Hicret etmiştir siyah olmuş bu bağın bülbülü;
Bâdı ıtraâver değildir, ıtri rûhefzâ değil.

Zevki yok gülzârının, sahrasının, deryâsının;
Renk-ü nûr iklimi artık âlem-i hulyâ değil.

Şimdi ıslak, muztarip gözlerle hep seyrettiğim
Bir zaman koynunda huriler yüzen deryâ değil.

Ruhumun yurdunda yersiz bir garibim serseri;
Mabedim çökmüş, yıkılmış, nâlişim bîcâ değil.

Hasret âbad oldu âram ettiğim güizar-ı aşk;
Faik, eyvah, eski şeydâ bülbül-i güya değil;

Sarsar-ı hicrinle dönmüş şimdi bir viraneye.
Kalbim artık bildiğim mâmure-yi sevda değil...

Ağustos 1940

Faik Ali Ozansoy