Fâtih Sultan Mehmed, 30 Mart 1432'de Edirne'de doğdu. Babası Sultan II. Murad, annesi ise Âlime Hadîce Sultan'dır. Çocukluğunda önemli alimlerden eğitim aldı ve genç yaşta Manisa valiliğine atandı. 1444 yılında babasının tahttan çekilmesi üzerine tahta geçti, ancak babası II. Murad’ın tekrar tahta çıkmasıyla Manisa'ya geri gönderildi. Babasının ölümünden sonra 1451'de tekrar tahta çıktı ve İstanbul'un fethine odaklandı. 1453 yılında İstanbul'u fethetti ve bu zaferle Bizans İmparatorluğu'na son verdi. Sonrasında Güney Sırbistan, Mora, Amasra, Sinop, Trabzon gibi birçok yeri Osmanlı topraklarına kattı. 

Fâtih Sultan Mehmed, birçok zafer kazanarak Osmanlı Devleti'nin sınırlarını genişletti. Rodos ve İtalya seferlerine katıldı, ancak Rodos Kuşatması'nda başarısız oldu. Güney İtalya’da emri üzerine Otranto kentini ve çevresini fethedildi. 1481'de İtalyan seferine hazırlanırken hastalanarak hayatını kaybetti. Ölüm nedeni gut hastalığı olarak belirtilse de zehirlendiğine dair iddialar da vardır. İlme ve sanata verdiği önemle bilinir ve birçok medrese, cami gibi eserler yaptırmıştır. Fâtih aynı zamanda iyi bir şairdi ve Avnî mahlasını kullanarak şiirler yazdı. Şiirlerinde sade bir dil kullanarak duygularını açıkça ifade etmiştir.