Millî Edebiyat Dönemi, II. Meşrutiyet ile Cumhuriyet'in ilk yılları arasında etkin olan bir edebiyat akımıdır. Genellikle Ali Canip Yöntem, Ömer Seyfettin ve Ziya Gökalp'in öncülüğünü yaptığı Yeni Lisan Hareketi ile başlamıştır. Bu dönemde dilde sadeleşme, şiirde aruzun yerine hece vezni, içerikte ise halkın sorunları ve yerli yaşam temel hedefler olarak benimsenmiştir. Millî Edebiyat Dönemi, Türk edebiyatını Doğu ve Batı taklitçiliğinden kurtarmayı amaçlamış ve yalın bir anlatım tarzını benimsemiştir. Ayrıca Türk kültürü ve tarihi, keşfedilmemiş bir zenginlik olarak kabul edilmiştir.

Millî Edebiyat Dönemi, 20. yüzyıl Türk edebiyatında en çok tartışılan akımlardandır ve kesin bir kuruluş zamanı veya beyannamesi olmadığı için grup üyeleri konusunda da farklı düşünceler vardır. Bu nedenle Millî Edebiyat'ın tanımı ve mensupları hakkında çeşitli görüş ayrılıkları bulunmaktadır. Ayrıca millî edebiyat kavramı, Türkçülük ideolojisinin etkisiyle milliyetçi edebiyatla karıştırılabilmektedir.

Milli Edebiyat şairleri:

• Ali Canip Yöntem
• Alî Mümtaz Arolat
• Behçet Kemal Çağlar
• Celal Sahir Erozan
• Faruk Nafîz Çamlıbel
• İhsan Raîf
• Kemalettîn Kamu
• Şükûfe Nihal
• Ziya Gökalp