Esdi nesîm-i nev-bahâr açıldı güller subh-dem
Açsın bizim de gönlümüz sâkî meded sun Câm-ı Cem
Erdi yine ürd-i behişt oldu havâ anber-sirişt
Âlem behişt-ender-behişt her kûşe bir bâğ-ı İrem
Gül devri ayş eyyâmıdır zevk u safâ hengâmıdır
Âşıkların bayramıdır bu mevsim-i ferhunde-dem
Dönsün yine peymâneler olsun tehî hum-hâneler
Raks eylesin mestâneler mutrıbler etdikçe nagam
Bu demde kim şâm u seher meyhâne bâğa reşk eder
Mest olsa dilber sevse ger ma'zûrdur şeyhu'l-Harem
Yâ neylesin bî-çâreler âlüfteler âvâreler
Sâgar sunar meh-pâreler nûş etmemek olur sitem
Yâr ola câm-ı Cem ola böyle dem-i hurrem ola
Ârif odur bu dem ola ayş u tarabla mugtenem.
꘎ ꘎ ꘎
Zevkı o rind eyler tamâm kim tuta mest ü şâd kâm Bir elde câm-ı lâle-fâm bir elde zülf-i ham-be-ham Lutf eyle sâkî nâzı ko mey sun ki kalmaz böyle bu Dolsun sürâhî vü sebû boş durmasın peymâne hem Her nev-resîde şâh-ı gül aldı eline câm-ı mül Lutf et açıl dahi gül ey serv-i kadd-i gonca-fem Bu dürd ü bu sâfî deme dönsün piyâle gam yeme Kânûn-ı devr-i dâime uy sen de mey sun dem-be-dem Meydir mihekk-i âşıkân âşûb-ı dil-ârâm-ı cân Sermâye-i pîr-i mugân pîrâye-i bezm-i sanem Mey âkili irşâd eder âşıkları dil-şâd eder Seyle verir berbâd eder dillerde koymaz gerd-i gam Mey âteş-i seyyâleder mînâ kadehle lâledir Yâ gonca-i pür-jâledir açmış nesîm-i subh-dem Sâkî meded mey sun bize câm-ı Cem ü key sun bize Rıtl-ı pey-â-pey sun bize gitsin gönüllerden elem Biz âşık-ı âzâdeyiz ammâ esîr-i bâdeyiz Âlüfteyiz dil-dâdeyiz bizden dirîg etme kerem Bir câm sun Allâh içün bir kâse de ol mâh içün Tâ medh-i şâhenşâh içün alam ele levh u kalem O âfitâb-ı saltanat ol şehsüvâr-ı memleket Cem-bezm ü Hâtem-mekremet memdûh-ı esnâf-ı ümem Ablak-süvâr-ı rûzgâr-âşûb-ı Rûm u Zengbâr Leşker-şikâr-ı kâm-kâr Behrâm-ı Âferîdûn-alem Pîrâye-i mülk ü milel sermâye-i dîn ü düvel K'olmuş nasîbi tâ ezel tâc-ı Ferîdûn taht-ı Cem Hâkân-ı Osmânî-neseb kim münderic zâtında hep İslâm-ı Fârûk-ı Arab ikbâl-i Pervîz-i Acem
꘎ ꘎ ꘎
Sultân Murâd-ı kâmrân-efsürde vü kişver-sitân
Hem pâdişeh hem Kahramân sâhib-kırân-ı Cem-haşem
Şâhenşeh-i ferhunde-baht ârâyiş-i dîhîm ü taht
Bahtı kavî ikbâli saht İskender-i Yûsuf-şiyem
Şâh-ı cihân-ârâ mıdır mâh-ı zemîn-pîrâ mıdır
Behrâm-ı bî-pervâ mıdır yâ âfitâb-ı pür-kerem
Şâhâne-meşreb Cem gibi sâhib-kırân Rüstem gibi
Hem Îsî-i Meryem gibi ehl-i dil ü ferhunde-dem
Dünyâ vü mâ-fîhâ nedir cennet olursa yâ nedir
Lutf eylemek zîrâ nedir yanında bir nakd u selem
Cümle hünerden bâ-nasîb sırr-ı aceb sun'-ı garîb
Meclisde şûh u dil-firîb cenk edicek şîr-i ücem
Gâhî ki ol şîr-i yele hışm ile tîg alır ele
Olur cihân pür-zelzele basdıkça meydâna kadem
Ol dem ki kasd-ı ceng eder sahrâları gül-reng eder
Dünyâyı hasma teng eder olursa Sâm u Güstehem
Sürdükçe hasma yek-tene bakmaz silâh u cevşene
Yer kalmaz aslâ düşmene illâ beyâbân-ı adem
Ey Husrev-i âlî-nijâd vey dâver-i pâk-i'tikâd
Ey şâh-ı sâhib-adl ü dâd ey pâdişâh-ı muhterem
꘎ ꘎ ꘎
Sen bir şeh-i zî-şânsın şâhenşeh-i devrânsın
Ya'nî ki sen Hâkânsın devrinde ben Hâkâniyim
Ben gerçi bir bî-hâsılım şâkird-i ders-i müşkilim
Hem mekteb-i ehl-i dilim halk olmadan levh ü kalem
Sözde nazîr olmaz bana ger olsa âlem bir yana
Pür-tumturâk u hoş-edâ ne Hâfızım ne Muhteşem
Hâkânîyim ben Muhteşem yanımda serheng-i haşem
Hâfız olur leb-beste dem hâmem edince zîr ü bem
꘎ ꘎ ꘎
Nef'î yeter da'vâyı ko dünyâ ile gavgâyı ko
Eflâke istiğnâyı ko hâke yüzün sür lâ-cerem
꘎ ꘎ ꘎
Kaldır elin eyle duâ buldu kasîden intihâ
Şimdi duâ etmek sana hem müstehabdır hem ehem
Nice kasîde bir kitâb mecmû'a-i pür-intihâb
Her nüktesi Faslu'l-Hitâb her beyti bir genc-i hikem
Tâ kim cihân ma'mûr ola geh emn ü geh pür-şûr ola
İkbâl ile mesrûr ola ol Husrev-i vâlâ-himem