Dönüp duran aylar, eylül, kânun, haziran
Dar çemberinden kurtulamadığım zaman.
Doğup batan günler.. Hep uzayan ayrılık
Göğsümde yılladır tutageldiğim çığlık..
Ah esir düştüğüm kıyıların ötesi,
Sonsuz denizlerin ruha “Gel!” diyen sesi!
Başıma sürünüp giden, kaçan bulutlar
Uçsuz bucaksızlık, ufuklar, hep o ısrar.
Gecenin çağırışı: Gökler, rüzgârlar hızı,
Samanyolu, mehtap izi, seher yıldızı.
Her şeyin, her şeyin ötesi.. Bitmez davet.
Ey ölülerimin yaşadığı memleket!..