Şu fakir mahallede bir göz evim olsaydı,
Nasıl sevinç içinde çıkardım şu yokuşu
Arkadaşlık ederdi yolda ihtiyar komşu.
Nasıl hafif gelirdi eve taşıdıklarım.
Kapıyı ben çalmadan açıverirdi karım
Her akşam tekrarlardım onun güzel adını.
Boynuma atılarak: "Baba!..." derdi çocuğum
Onu göğsüme basıp cevap verirdim: "Yavrum."