Ah işte duyuyorum mesut günler içinden,
Sana "Sevimli yüzün asla solmasın" diyen,
Bütün adınla dolu, o coşkun şarkıları..
- Sen öldüğün için mi şimdi bayraklar yarı?
Görüyorum, ilk defa seni gördüğüm günü:
Altından alkışlarla geçiyorsun bir takın,
O gün bana gelmiştin babamdan daha yakın,
Meğer duyacakmışım bir sabah öldüğünü!
Meğer görecekmişim bir sabah gidişini,
İstanbul'un önünden son defa geçişini...
Bizler seninle nasıl, ne kadar beraberdik,
Bizler ki az sıkılsak "O başımızda" derdik.
Nasıl yok bileceğiz, o güzel güneş yüzü?
Ana, baba değil bu, bizler Ata öksüzü,
Tatmadık, bilmiyoruz bu bambaşka yarayı,
Öğret bize, Yarabbim, ah 'O'nsuz yaşamayı...
Ziya Osman Saba