O kadar istedi ki bir şeyi bugün içim
Dedim, kendi kendime: Bari, çocuk olaydım
Bana bir camdan yine seyrettirseydi dadım
Yağmurun yağdığını bahçede sicim sicim.
Üşümezdi bu yağmur gününde böyle içim
Kulağıma öpüşle fısıldansaydı adım
- Artık dönebilseydim geriye adım adım,
Benim işte kalmamış önümde bir sevincim.
Dünler, evvelki günler, geçen aylar ve yıllar
Beni götürseydiler doğduğum eve kadar
O evin taşlığında sevinçten ağlasaydım.
Son günümde olaydım ufak, o kadar ufak
Ki yavaşça en tatlı bir masala dalarak,
Ve bir anne dizinde büsbütün uyusaydım.
Ziya Osman Saba