Mende Mecnûn’dan füzûn âşıklık isti’dâdı var

Fâîlâtün fâîlâtün fâîlâtün fâîlün

1Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var
Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var

2N'ola kan tökmekde mâhir ola çeşmüm merdümü
Nutfe-i kâbildürür gamzen kimi üstâdı var

3Kıl tefâhur kim senün her var men tek âşıkun
Leylî'nin Mecnûn'u Şîrîn'ün eger Ferhâd'ı var

4Ehl-i temkînem meni benzetme ey gül bülbüle
Derde yoh sabrı anun her lâhza min feryâdı var

5Öyle bed-hâlem ki ahvâlüm görende şâd olur
Her kimün kim devr cevrinden dil-i nâ-şâdı var

6Gezme ey gönlüm kuşu gâfil fezâ-yı ışkda
Kim bu sahrânun güzer-gehlerde çok sayyâdı var

7Ey Fuzûlî ışk men'in kılma nâsihden kabûl
Akl tedbîridür ol sanma ki bir bünyâdı var
  1. Bende Mecnun’dan daha çok âşıklık yeteneği vardır. Sevgide, sadakat gösteren âşık benim, Mecnun’un ancak adı var. ↩︎
  2. Gözbebeğim kan dökmekte usta olsa ne olacak. O kabiliyetli bir tohumdur ve süzgün bakışın (gamzen) gibi bir üstadı var. ↩︎
  3. Eğer Leylâ’nın Mecnun’u Şirin’in Ferhad’ı varsa, Senin de benim gibi bir âşığın var. Bununla iftihar et. ↩︎
  4. Ey gül! Ben temkinli, sabırlı bir insanım, beni bülbüle benzetme. Onun derde tahammülü yok, her an bin feryad eder. ↩︎
  5. Halim öyle kötü ki, devrin zulmünden dolayı kimin gönlü kederliyse, Benim halimi görünce neşelenir. (kendi haline şükreder) ↩︎
  6. Ey gönlümün kuşu! Aşk göğünde gafil gezme. Çünkü bu sahranın (aşk sahrası) yolu üzerinde çok avcı var. ↩︎
  7. Ey Fuzulî! Nasihatçının aşkı engellemesini kabul etme. Onun nasihatı aklın tedbiridir, sanma ki bir temeli var. ↩︎

Fuzûlî