Namık Kemal (1840-1888) Türk yazar, şair, gazeteci ve siyasetçidir. Türk edebiyatının önemli isimlerinden biridir ve Tanzimat döneminin önde gelen aydınlarından biridir. Namık Kemal, İstanbul’da doğmuş ve öğrenimini İstanbul’da tamamlamıştır. Edebiyat çalışmalarına başladığı sırada dönemin siyasi olaylarına da ilgi duymaya başlamış ve düşüncelerini yazılarında dile getirmiştir. Türk edebiyatında milli ve sosyal konuları işleyen ilk yazarlardan biri olarak kabul edilir. Osmanlı İmparatorluğu’nda II. Mahmut döneminde meydana gelen siyasi ve sosyal değişimleri eleştirmiştir. Eserlerinde özgürlük, adalet ve eşitlik gibi kavramları işlemiştir. Milliyetçi düşünceleriyle tanınmış ve Türk milliyetçiliğinin öncülerinden biri olarak kabul edilmiştir. çeşitli gazetelerde yazılar yazmış ve düşüncelerini yaymıştır. Kendi yayın organı olan “İbret” adlı bir dergi çıkarmıştır. Aynı zamanda siyasetle de ilgilenmiş ve Meclis-i Mebusan’da görev almıştır. Hem şiirleri hem de tiyatro eserleriyle tanınır. Eserlerinde hem milli konuları işlemiş hem de batılı edebiyat ve tiyatro tekniklerini kullanmıştır. En ünlü eserlerinden bazıları “Vatan Yahut Silistre,” “Akif Bey,” “Cezmi,” ve “Zavallı Çocuk”tur. Namık Kemal, aydın ve yazar olarak Osmanlı İmparatorluğu’nun modernleşme sürecinde önemli bir rol oynamıştır. Eserleri hâlâ Türk edebiyatının önemli bir parçası olarak kabul edilmekte ve Türk kültüründe yer almaktadır.