Fecr-î Âti
Fecri Ati, Türk edebiyatında "Geleceğin Şafağı" anlamına gelir. Fecri Ati, Tanzimat döneminin ardından gelişen Servet-i Fünun edebiyatının önemli bir akımıdır. Fecri Ati, 1894 yılında Ahmed Hikmet Müftüoğlu, Cenap Şahabettin, Mehmet Rauf, Ahmed Rasim gibi genç yazarlar tarafından kurulan bir edebiyat topluluğudur. Bu edebiyat topluluğu, edebiyat alanında yeni bir anlayışı benimsemiş ve geleneksel edebiyat anlayışından farklı bir yön çizmiştir. Fecri Ati şairleri, Batı edebiyatından etkilenerek, Fransız sembolist şiiri ve parnasizm akımını Türk edebiyatına taşımışlardır. Fecri Ati şairleri, lirik şiirde yoğun bir duygusallık, sembolik anlatım ve estetik bir dil kullanmışlardır. Şiirlerinde genellikle aşk, tabiat, melankoli gibi temaları işlemişlerdir. Aynı zamanda toplumsal eleştiriler de yapmışlardır.
Fecr-î Âti şairleri: