Odama akşam gibi, akşam gibi, istersen,
Koyu renginle dağıl, yumuşak kokunla sin.
İstersen beyaz bir gül, bir gül hazziyle ensen
Nefesimin altında bir tüy gibi ürpersin...
Baş döndüren ve yeşil, yeşil denizlerin, sen
Ah, yeşil denizlerin sen ki en derinisin.
İstersen, dudağının nemini, baygın esen
Bir yel gibi getirsin dudağıma nefesin...
Ve istersen bir günlük doğan bir böcek gibi,
Günle beraber yanmış, günle sönecek gibi,
Yarını hiç düşünme, ben de düşünmüyorum.
Yalnız gösterme bana gözlerinin yaşını,
Yalnız gözlerini yum, yahut çevir başını:
Karanlık kuyulara bakmaktan ürküyorum...
Yaşar Nabi Nayır