Işıldayan billur, köpük sütunlarıyla,
Baş döndüren gür sesiyle coşup taşarak
Yatağından uçuruma atlıyor Şarlak..
Korku sinmiş etraftaki her yeşil dala;
Boşalıyor yatağından bir koca ırmak,
Sanki dağdan uçuruma atlıyor Şarlak..
Issız, harap bir değirmen çökmüş kenarda;
Kanlı gözler gibi dönen şu girdaplarda
Coşkun, engin denizlerin tahassürü var.
Geceleri, uzak limon bahçelerinden
Yaprakları titreterek heybetle geçen,
Bu derinden gürleyişi dağıtır rüzgâr.
Eşsiz gezen kaplanların gür sesi değil;
Durgun, tatlı bir ahengin çıldırması bu..
Buzlu yayla sularının korkunç yası bu..
Ömer Bedrettin Uşaklı