Şimdi tavanı uçmuş bir sınıfta in yok cin yok, oturmuş bekliyorum kürsüde. Saçım başım, yüzüm gözüm ne ise ne Çocuklarımın, nerde ise, gelip oturacağı Sıraların ve açık duran kitaplarımın Kar yağıyor üstüne. Şimdi kapısız, penceresiz bir sınıfta in yok cin yok, oturmuş bekliyorum kürsüde. Kitaplarım ne ise ne... Üşüyor, donuyorum. Bakıyorum, dünyanın dört yanından Kırk bin belki de elli bin çocuğum Gelmiş, sevgilerini örtüyorlar üstüme.