Aynalar, aynalar sevgili aynalar, Yok beni anlayan, seven sizin kadar. Öldükten sonra da, yine sizin kadar, Kim beni düşünür, hayalimi saklar? Aynalar, ne olur, siz yalnız aynalar. Onu koynunuza alsanız aynalar; Rüzgârda savrulan güneş, yağmur ve kar, Kuştüyleri gibi renk renk hâtıralar Olan hayalimle kalsanız aynalar, Kırılacak en son parçanıza kadar!