Bir nisan akşamı, serin bir günün, Şark'ın bu sevimli, güzel köyünün Cenneti andıran bir akşamıydı. Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü, Yüzünüz sararmış gibi göründü, Acaba ruhunuz çok hasta mıydı? Sordum ki bu kimdir, gülümsediler, 'Eşinden ayrılan bir kız dediler, 'Gezdiği yer işte bu ücra saray. Hicran ne anlamış, sevda ne bilmiş, Ağlatmış, ağlamış, sevmiş, sevilmiş Bir güzelmişsiniz, isminizde Ay.