Ellerde dolaşan bu siyah sancak, 
Göklere yükselen bir âh olmasın! 
Doğru mu bu kadar ye'se kapılmak, 
Korkarım, bu matem günah olmasın!

Milletin kalbinde yer etmez keder; 
Asırlar değişir, seneler geçer.. 
Ne kadar karanlık olsa geceler, 
Mümkün mü sonunda sabah olmasın.

Ağlıyor uzaktan bakan rengine, 
Diyor: "Matemde mi öz vatanımız?.."
Biz seni boyarız o kan rengine, 
Var damarımızda hâlâ kanımız!

Ey güzel sancağım, solmasın yüzün, 
Biz henüz yaşarken ye’se bürünme! 
Hicrana takati yok gönlümüzün, 
Bu matem yüzüyle bize görünme!

Ey güzel sancağım, o "ay-yıldız"ın, 
Sana tarihinden kaldı hediye! 
Üstünden eksilme vatanımızın, 
Dalgalan bu "iller benimdir!" diye.

Orhan Seyfi Orhon