Ey Türk, senin köyün hür bir yuvadır
Çiftlik değil, yoktur beyi, ağası
Her köylünün var bir çifti, tarlası,
Öz evinde o hem bey, hem ağa'dır.
Hiç kimsenin yarıcısı, rençberi
Olmaz, ancak olur vatan askeri.
Kalmaz köyde göz eriml ruhunun.
Hakanlığın dört ucunu kuşatır.
Bir tufandan, hlmmetiyle Nuh'unun,
Çanakkale mucizesi parlatır.
Hem kaptanda, hem tayfada keramet
Olmasaydı, bulur muyduk selamet?
Ümmi değil, muallimsiz kalsa da;
İmamı yok, gene bilir dinini.
Dost ve düşman kimdir, tanır dünyada,
Doğru bulur sevgisini, kinini.
Ona cami, mektep, kitap yapınız.
Emin kalır hudutta her kapınız.
Lakin ey Türk, bu mesut köy bitiyor!
Mültezimin, faizcinin, tüccarın
Pençesinde! Diyor: "Beni kurtarın!"
Bu üç işi senden çabuk istiyor!
"Kaldır aşar usulünü, aç banka,
Yap her semtte bir zirai sendika."
Ziya Gökalp