Sâf ü râkit... Hani akşamki tegayyür heyecân?
Bir çocuk rûhu kadar pür-nisyân,
Bir çocuk rûhu kadar şimdi münevver, lekesiz,
Uyuyor mâi deniz.
Ben bütün bir gecelik cûş-i ahzânımla,
O hayâlât-ı pêrişânımla

Müteşekk', lâim,
Karşıdan safvet-i mahmûrunu seyretmedeyim...
Yok, bulandırmasın âlûde-i zulmet bu nazar
Rûh-i mâsûmunu, ey mâi deniz;
Âh, lâkin ne zarar;
Ben bu gözlerle mükedder, âciz
Sana baktıkça teselli bulurum, aldanırım,
Mâi bir göz elem-i kalbime ağlar sanırım...

Tevfik Fikret

1. Durgun ↩︎
2. Değişen, başkalaşan ↩︎
3. Unutkanlık ↩︎
4. Aydınlanmış ↩︎
5. Coşma, kabarma, bir araya gelme ↩︎
6. Hüzünler ↩︎
7. (Eksik yazılmış, muhtemelen “müteşekkil”) şekillenmiş, oluşmuş ↩︎
8. Kınayan, ayıplayan ↩︎
9. Sarhoşane bir duruluk ↩︎
10. Karanlığa bulaşmış ↩︎
11. Kederli ↩︎