Hüseyin Siret Özsever, 1872 yılında İstanbul'da doğan bir Türk şairdir. Mülkiye Mektebi'nden mezun oldu ve ardından Hariciye Mektebi ve Nafia Tercüme kalemlerinde çalıştı. II. Abdülhamid'in siyasi tutumuna karşı çıkması nedeniyle Hısnımansur'a tahrirat katibi olarak atanmasına rağmen, İngiliz bir gemiyle Kahire'ye giderek oradan da Paris'e geçti. Paris'teyken İstanbul hükümeti tarafından idam cezasına çarptırıldı.
1896-1898 yılları arasında Edebiyat-ı Cedide topluluğunda yer aldı ve bu dönemde Edebiyat-ı Cedide'nin dil, biçim, tema ve sanat anlayışını sürdürdü. Şiirlerinde genellikle aşk, kadın, tabiat ve özlem gibi bireysel temaları işledi.
Meşrutiyet'in ilanından sonra Türkiye'ye döndü. Vilayet mektupçuluğu ve Hazinei Evrak Müdürlüğü gibi görevlere atandı ve İsviçre'ye seyahat etti. Mondros Mütarekesi'nden sonra İstanbul'a geri döndü ve edebiyat öğretmenliği ve Hariciye nezareti mektupçuluğu yaptı. Tevfik Fikret'in etkisi altında kalarak Edebiyat-ı Cedide topluluğu içinde yazdığı şiirlerinde nazım tekniği ve dil önemli hale geldi. Adıyaman'a sürüldükten sonra Ömer Senih takma adını kullandığı şiirler yazdı. Son dönemlerinde hece ölçüsünü denedi ve dilde sadeliği benimsedi.