Ahmet Haşim, sembolizmin öncülerinden bir şair ve yazar olarak 1887'de Bağdat'ta doğdu ve 1933'te İstanbul'da 46 yaşında yaşamını yitirdi. Çocukluğu Bağdat’ta geçti, 12 yaşında annesinin ölümü üzerine babasıyla birlikte İstanbul’a geldi.
Galatasaray Lisesi’nde yatılı okudu ve Tevfik Fikret ile Ahmet Hikmet Müftüoğlu’nun öğrencisi oldu. 1907’de mezun olduktan sonra Reji İdaresi’nde çalışmaya başladı ve Hukuk Mektebi’ne devam etti. Hukuk eğitimini bırakıp İzmir Sultanisi’nde Fransızca öğretmenliğine atandı. 1912-1914 yılları arasında Maliye Nezareti’nde çevirmenlik yaptı ve Birinci Dünya Savaşı yıllarını yedek subay olarak Çanakkale ve İzmir’de geçirdi.
Savaş sonrası İstanbul’a döndü ve Devlet Güzel Sanatlar Akademisi, Harp Akademisi ve Mülkiye Mektebi’nde öğretmenlik yaptı. Ayrıca Düyun-u Umumiye İdaresi ve Osmanlı Bankası’nda çalıştı, Akşam ve İkdam gazetelerinde köşe yazıları yazdı. 1928’de böbrek rahatsızlığı nedeniyle yurtdışına gitti ama iyileşemedi. Şiire lise yıllarında başladı ve ilk şiirlerinde Abdülhak Hamit, Cenap Şahabettin ve Tevfik Fikret’in etkileri görüldü. Servet-i Fünun akımına bir tepki olarak çıkan Fecr-i Ati'nin bir parçasıdır ve de en önemli sanatçısıdır.
