İlhami Bekir Tez

Vecdi Ahmed ve Herhangi Biri imzalarını da kullanan İlhami Bekir, beş yaşında İstanbul’a gelmiş, dayısının ölümü sonrası öksüzler yurduna yerleştirilmiştir. 1926 yılında İstanbul’da İlköğretmen Okulu’nu bitiren Bekir, öğretmenlik hayatına Bolu’da başlamış ve 1954 yılında İzmir’de sona erdirmiştir. İlk şiiri 1924 yılında Milli Mecmua’da yayımlanmış, ilk kitabı ise 1927’de “Çocuk Şiirleri” olmuştur. Şiirlerini çeşitli dergilerde yayımlayan Bekir, aruzla şiir yazmaya dokuz yaşında başlamış, sonrasında özgür koşuk tarzına yönelmiştir. Tevfik Fikret ve Nâzım Hikmet gibi şairlerden etkilenmiş, serbest şiirin öncülerinden olmuştur.

1940 kuşağında serbest şiir ve özgürlük temalarını işleyen Bekir, 1930’da Nâzım Hikmet ile “Mavi Kitap” adlı eseri yayımlamıştır. Taşlı Tarladaki Ev romanıyla dikkat çeken Bekir, 1950’de Tuna Baltacıoğlu, Memet Fuat ve Oktay Verel ile dergi çıkarmış, SEK adlı derginin yayımına katkıda bulunmuştur. 1955 sonrası yalnız yaşamayı seçen ve son yıllarını İstanbul Bağcılar Huzurevi’nde geçiren Bekir, kendini “aşk şairi” olarak tanımlamıştır.