Ahmet Hamdi Tanpınar
Ahmet Hamdi Tanpınar, 23 Haziran 1901 tarihinde İstanbul’da doğdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nden mezun olduktan sonra öğretmenlik ve üniversite öğretim üyeliği gibi çeşitli görevlerde bulundu. Şiir, roman, öykü, deneme gibi farklı türlerde eserler verdi. Şiirlerinde Yahya Kemal ve Ahmet Haşim’in etkisi görülürken, Fransız sembolizmi de önemli bir kaynaktır. Rüya, zaman ve bilinçaltı, şiirlerinin temel konuları arasındadır.
Tanpınar’ın şiirleri özellikle imge zenginliği ve müzikal nitelikleriyle dikkat çeker. Yahya Kemal ve Ahmet Haşim’in etkisi, özellikle erken eserlerinde görülür. Zaman ve içsel duygular, şiirlerinin temel temaları arasındadır. Şiirlerinde zamanı farklı bir şekilde ele alır ve Bergson felsefesinden esinlenerek karmaşık bir zaman anlayışını yansıtır.
Tanpınar, aynı zamanda bir romancı ve edebiyat araştırmacısı olarak da tanınır. Edebiyat Fakültesi’nde Yahya Kemal Beyatlı’dan etkilenmiş ve Ahmet Haşim’in izleri görülmüştür. Doğa ile içsel bir bağ kurmaya çalışan içe dönük bir bakış açısıyla eserler üretmiştir.
Tanpınar’ın eserlerindeki temel özellikler arasında imge zenginliği, müzikalite, zaman anlayışının karmaşıklığı ve içsel duyguların yoğunluğu yer almaktadır. Onun şiirleri ve yazıları Türk edebiyatının önemli bir parçası olarak kabul edilir.
- Ağlama
- Annem İçin
- Aşk !..
- Ayna…
- Başımın Üstünde Bir Bulutun
- Bekleyeceğim
- Bir Adın Kalmalı
- Bir Gül Bu Karanlıklarda
- Bir Gün İcadiye’de
- Bursa’da Zaman
- Bütün Yaz
- Davet…
- Eşik
- Gül
- Günlerimiz
- Hatırlama
- Her Şey Yerli Yerinde
- Karışan Saatler İçinde
- Kış Bahçesinden
- Kuşlar ve Gemiler
- Leyla
- Mavi, Maviydi Gökyüzü
- Ne İçindeyim Zamanın
- Özlem
- Raks
- Rıhtımda Uyuyan Gemi
- Sabah
- Selâm Olsun
- Sen ve Ben
- Sonbahar
- Yağmur