Bir akşam, her yanda sesler dinince Kapımdan habersiz kayıver de gel; Baharda bir esim yel gibi ince Kokunu odama yayıver de gel. Görürsem karşımda salındığını Kalkacak göğsümden elem yığını, Bana gözlerinin karanlığını Ellere güneşi, ayı ver de gel. Deli rüzgâr gibi bağrımda esen Sabrımı savuran hasretimle sen Çektiğim dertleri bilmek dilersen Saçının telini sayıver de gel. 1933, Adana