Yıllardır ki bir kılıcım kapalı kında Kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi Muzdaribim bu duvarın dış tarafında Şefkatine inandığım biri var gibi Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el Kıpırdanmak istemiyor göz kapaklarım Yan odadan bir ince ses diyor gibi "gel" Ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın Kulaklarım komşuların ayak sesinde Varsın gene bir yudum su veren olmasın Başucumda biri bana "su yok" desin de