Şaşırdım Kaldım

Şaşırdım kaldım nasıl atsam adım:
        Gün kasvet gece kasvet.
Bulutlar, sisler içinde bunaldım; 
        Gök mavisine hasret.

Olmuyor seni düşünmemek Tanrım, 
        Ummamak senden medet.
Suyun dibine vardı ayaklanın; 
        Suyun dibinde zulmet.

Kalmadı ümidin soluk ve cılız 
        Işığında bereket.
Ve ölüm, kapımda kişner, sabırsız 
        Bir at oldu nihayet.

Cahit Sıtkı Tarancı