Benim aşkım; zavallı bir çocuğun Ba'zı çilgın, hayâtı müstahkır, Ba'zı pek hasta, pek hazîn, yorgun Ruhunun hisli bir temâsilidir. Benim, aşkım, bu bir çiçek ki uzun Ömrü yoktur; hemen solar ve erir; Kır, kopar; her yerinde bir solgun Tazelik var ki bak ne hoş ezilir. Kır, kopar; lâkin atma sakla onu; Bir zaman sonra bir hediyyem olur Sana öksüz, hazin, bükük boynu. Kır, kopar... Âh kaçma zâlim, dur; Beni âsî eder bu kirli firar; Çünkü gencim, büyük gururum var.