Ebrulu semaya hilkat elmas serper, Durgunca bir deniz sahilleri öper, Söner ufuklarda sevdalı bir kamer; Yıldız gibi uçar ateşböcekleri, Gecenin gözyaşı öper çiçekleri. Bir mahmurluk sarar etrafı, herkesi; Kesilir hayatın uğuldayan sesi. Üfler ışıklan zulmetin nefesi; Kapanır semanın bîhuş mavi gözü Leylin kucağında uyurken yeryüzü.