İlâhi! Sen yetimleri seversin,
Öksüzlere anne, bize pedersin;
Susuz ölen şehitlere kevsersin...

Sen ümitsiz bırakmazsın şehidi:
Her şehidin bir yetimde ümidi...
 
Bir taşına feda olup her biri
Kurtardılar Edirne’yi, İzmir’i
Ölü biziz, onlar arşta hep diri!

Onlar senin dîdârını görürler
Habib’ini, gülzârını görürler...
 
İlâhi! Sen mümkün ettin muhâli
Avrupa’ya alkışlattın hilâli
Başımızdan eksik etme Kemal’i.

Yeryüzünde şimdi odur arslanın
Umacısı İngiliz’in, Yunan’ın.
 
Odur silen alnımızdan lekeyi.
Kurtaracak daha nice ülkeyi,
Hind’i, Mısır’ı, Kerbelâ’yı, Mekke’yi.

Çabuk büyüt biz de yiğit olalım
Ordusunda gazi, şehit olalım.
 
İlâhi! Sen güldür artık İslâm’ı
Yere geçir bu medenî yamyamı
Hür yapalım her yıl büyük bayramı.

Korkmaksızın Arafat’a gidelim
Medine’ye, Utebat’a gidelim.

Harp bitince lâzım fikren yükselmek
Düşmanlara irfanca da üst gelmek.
Bu uğurda çekeceğiz çok emek.

Ya Rab, sünnet hürmetine ikrâm et
Bizi yüksek ilminle de be-kâm et.

Ziya Gökalp