Uçun kuşlar uçun doğduğum yere; 
Şimdi dağlannda mor sünbül vardır. 
Ormanlar koynunda bir serin dere, 
Dikenler içinde san gül vardır.

O çay ağır akar, yorgun mu bilmem? 
Mehtabı hasta mı, solgun mu bilmem? 
Yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem? 
Yüce dağ başında siyah tül vardır.

Orda geçti benim güzel günlerim; 
O demleri anıp bugün inlerim. 
Destan-ı ömrümü okur dinlerim, 
İçimde oralı bir bülbül vardır.

Uçun kuşlar, uçun burda vefa yok; 
Öyle akar sular, öyle hava yok; 
Feryadıma karşı aks-i seda yok;
Bu yangın yerinde soğuk kül vardır.

Hey Rıza, kederin başından aşkın, 
Bitip tükenmiyor elem-i aşkın,
Sende -derya gibi- daima taşkın, 
Daima çalkanır bir gönül vardır.

Rıza Tevfik Bölükbaşı